Historia naszego domu zaczęła się z natchnienia Ducha Świętego w sercu naszej pierwszej Dobrodziejki,Pani Agnieszki Machi. Przekazała Ona cały swój majątek leżący w Wielkopolsce Wspólnocie Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji z Ząbkowic Śląskich. Ponieważ były to czasy komunistyczne, 12 –ego marca 1959 r. na mocy sporządzonego testamentu, jako spadkobierczyni całości majątku została wymieniona Mieczysława Dunst, Siostra zewnętrzna Wspólnoty ząbkowickiej. Niedługo potem Pani Agnieszka zmarła. Wspólnota ząbkowicka kilka lat czekała na prawne zatwierdzenie własności, co nastąpiło 15 –ego sierpnia 1966 r.

Ksiądz Prymas Kardynał Stefan Wyszyński, otrzymawszy prośbę Matki Antoniny Pade, ówczesnej przełożonej ząbkowickiego klasztoru, na mocy szczególnych uprawnień nadanych przez Stolicę Świętą, udzielił łaskawie zgody Stolicy Apostolskiej na erygowanie klasztoru Mniszek we wsi Podpniewki w Archidiecezji Poznańskiej dnia 31 –ego maja Roku Pańskiego 1967. Jednocześnie pozwolił, aby kilka mniszek z klasztoru ząbkowickiego wyznaczonych przez przełożoną, mogło się przenieść do klasztoru w Podpniewkach z zachowaniem, jak napisał w dekrecie: tego, co należy zachować. A z tym w praktyce, jak pokazała szara rzeczywistość, było trudno. Dekretem z dnia 4 – ego kwietnia 1973 r. przychylając się do prośby Prezeski naszej Federacji, mając na uwadze zgodę Metropolity Poznańskiego, na mocy swoich uprawnień Ksiądz Prymas Kardynał Stefan Wyszyński udzielił zezwolenia na przeniesienie z Podpniewek i założenie kanoniczne domu naszego Zakonu w Pniewach, powiat Szamotuły. Dekret ten erygował jednocześnie nowicjat. Wspólnota w Pniewach mogła ważnie przyjmować i formować nowe pokolenia adoratorek Najświętszego Sakramentu.

Siostry osiedliły się przy ulicy Kapłańskiej 3, na prebendzie przy kościele Świętego Ducha. Pniewska Wspólnota oddała się pod patronat Świętej Rodziny.

W latach siedemdziesiątych Siostry rozpoczęły rozbudowę plebanii i przekształcenie posesji w obiekt klasztorny z kaplicą klauzurową, łączącą kościół i dom zakonny.

Na początku lat osiemdziesiątych przełożoną klasztoru została wybitna i charyzmatyczna Siostra z naszej słupskiej Wspólnoty, Matka Konsolata Froch. Fundacja prężnie rozwija się duchowo, personalnie i materialnie. Dnia 24 –ego grudnia 1984 r. następuje uroczyste zamknięcie klauzury papieskiej.

8 –ego marca 1987 r. pniewska Wspólnota rozpoczyna wieczystą adorację Najświętszego Sakramentu, która nieprzerwanie trwa do dzisiaj.

W roku 2003 na zaproszenie Ordynariusza Drohiczyńskiego, Księdza Biskupa Antoniego Dydycza, kilka Sióstr wyjeżdża na nową fundację do Hajnówki. Placówka dynamicznie się rozwija i w roku 2018 klasztor zostaje kanonicznie erygowany.

W roku 2017 nasza Wspólnota uroczyście świętowała Złoty Jubileusz powstania naszej fundacji i 30 –tą Rocznicę Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Ogólnie wiadomo, że świadectwo życia Wspólnoty klauzurowej, modlitwy i podejmowane ofiary, a także sam widok posesji klasztornej kształtuje miejsce i ludzi, gdzie usytuowany jest klasztor i żyje taka specyficzna Wspólnota. A z drugiej strony, Wspólnota jest w jakiś tajemniczy sposób kształtowana przez historię miejsca, gdzie się osiedliła. Pniewy Wielkopolskie można określić jako ziemię błogosławioną pod wieloma względami, głównie religijnym i patriotycznym. Każda Siostra naszej Wspólnoty jest wdzięczna Panu Bogu, że powołał nas właśnie tutaj. Życie każdej z nas na pniewskiej ziemi wpisuje się w nasz charyzmat dziękczynienia.